สุนทรียภาพของคนฟัง

กระจอกกระจิบร้อง
น้อยคนมองนักทักไพเราะ
ฟังยังไงก็ไม่เสนาะ
ฤๅจะเพราะเท่าเจ้าหัวจุก

รุ่งนั่งขลุกจุ๊กร้องขัน
ว่านั่นเพราะพริ้งสนิ้งหู
ค่ำเช้าเฝ้าแลดู
แขวนเรียงเคียงคู่...จุ๊กกรู้!หรอยจ้าน