ความหมายของวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์
	วิทยุกระจายเสียง  หมายถึง  การแพร่สัญญาณเสียงออกอากาศโดยใช้คลื่นวิทยุหรือคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า  เพื่อส่งสารกระจายออกอากาศไปถึงมวลชนที่อยู่ในถิ่นต่าง ๆ ได้รับโดยตรง วิทยุโทรทัศน์  หมายถึง  กระบวนการถ่ายถอดเสียงและภาพ โดยวิธีเปลี่ยนคลื่นวิทยุ  ซึ่งเป็นคลื่นเสียงและภาพเป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าออกสู่อากาศ หรือส่งเสียงและภาพทางสาย เพื่อส่งสารไปถึงมวลชนที่อยู่ในถิ่นต่าง ๆ โดยตรง   เป็นการส่งสัญญาณไฟฟ้าของภาพ  และเสียงในเวลาเดียวกัน
	บทบาทและหน้าที่ของวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ในฐานะสื่อมวลชน
	ภัสวลี  นิติเกษตรสุนทร (2546, หน้า 99-100, 110-122)  ให้ความรู้เรื่อง บทบาทและหน้าที่ ของวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ในฐานะสื่อมวลชน  สรุปได้ดังนี้
	บทบาทของวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ในฐานะสื่อมวลชน
	บทบาทของวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ในฐานะสื่อมวลชน วิเคราะห์ได้ดังนี้
	1. บทบาทในการเป็นภาพสะท้อนของสังคม
	วิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์สามารถเป็น “ภาพสะท้อน” ของสังคมได้โดยทำหน้าที่รายงานความเป็นไป ในสังคม บนพื้นฐานของความเป็นจริง ในขณะที่ทำหน้าที่เป็นภาพสะท้อนของสังคม  วิทยุกระจายเสียง และวิทยุโทรทัศน์ก็จำเป็น ต้องตรวจตรา ตรวจสอบความเป็นไปในสังคมด้วยว่า  มีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นหรือไม่ หากมีก็ต้องรายงานให้สังคมได้รับรู้อย่างทันท่วงทีเช่นกัน
	2. บทบาทในการเป็นตัวแทนของคนทุก ๆ กลุ่มในสังคม
	สังคม วิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ต้องสามารถสะท้อนความคิดเห็นที่แตกต่างกันของคน หรือกลุ่มคนในสังคมโดยมีการนำเสนอข่าวสาร เรื่องราว หรือประเด็นปัญหาต่าง ๆ บนพื้นฐานของความ สำคัญที่เท่าเทียมกัน แทนที่จะนำเสนอแต่เฉพาะข่าวสาร เรื่องราว หรือเหตุการณ์ที่เป็น “กระแสหลัก” แต่เพียงอย่างเดียว
	3. บทบาทในการสร้างสาธารณมติ
	คำว่า เป็น “สาธารณมติ” หมายถึง ความคิดเห็นและทัศนคติของกลุ่มสาธารณมติ ที่มีต่อประเด็นหนึ่งที่เกิดขึ้นในสังคมในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง การสร้างสาธารณมติจึงเป็นการสะท้อน ให้เห็นความรู้สึกนึกคิดของกลุ่มคนในสังคม  วิทยุกระจายเสียง  และวิทยุโทรทัศน์สามารถ สร้างสาธารณมติ ได้โดย  หยิบยกประเด็นปัญหาที่เกิดขึ้นมาพูดถึง  และเปิดโอกาสให้สาธารณชนได้แสดงความคิดเห็น ต่อประเด็นปัญหานั้นอย่างเท่าเทียมกัน